dinsdag 19 april 2011

Love restricts Freedom!!

Dagelijks zit ik op het werk te praten met mijn stagiaires en de jongeren die vaak bij me binnen wandelen om vragen te stellen, maar ook vaak genoeg om even wat bij te kletsen of te debatteren over L.I.F.E's issues. En dan hebben we het regelmatig over opvoeden en met name over dat ik streng ben als vader.

Vragen als mogen ze uitgaan en zo ja, hoe laat moeten ze weer thuis komen. Mogen ze alleen op vakantie. Wat als ze tegen je zouden liegen. En stel dat ze thuis wonen en niets uitvoeren, geen school en geen werk maar ook niet luisteren naar u en uw vrouw. Wat gaat u dan doen?

En dan wijs ik terug naar een zin die ik heb meegekregen van een goede vriendin van mij, die mij op een middag het onderwerp van de dag van de kerk waar ik heen ga als ik in Chicago ben smsde. In haar sms stond "Love Restricts Freedom" of terwijl "Liefde begrenst vrijheid".

Ben ik streng?
Ik vind van niet! Ik ben duidelijk in wat mijn grenzen zijn en wat de gevolgen zijn als deze grenzen overschreden worden. Ik wil het beste voor mijn kinderen en probeer mogelijke problemen te voorzien en ze hiervoor (voor zover mogelijk) te behoeden.

Wat ik wel merk is dat mijn kijk op opvoeding vaak niet gelijkt staat met dat van andere ouders in mijn leef omgeving (als ik hun kinderen mag geloven).

Uitspraken van jongeren:
- Als mijn moeder mij een tik zou geven, dan krijgen we echt ruzie thuis.
- Mijn ouders moeten me niet zeggen wat ik wel of niet kan doen, ik ben al 17 jaar.
- Ik koop wat ik wil met mijn geld, daar hebben mijn ouders niets over te zeggen.

Uitspraken van ouders:
- Ze is nu 16, ze is oud en wijs genoeg.
- Je kan het ze verbieden, maar ze doen het toch.
- Ik was vroeger ook zo, maar het is met mij ook goed gekomen.

Mijn mening mbt deze uitspraken:

- Als mijn moeder mij een tik zou geven, dan krijgen we echt ruzie thuis.

Ik kan begrijpen dat een tik krijgen van je ouders niet prettig is. En ik denk dat we met praten best ver kunnen komen. Maar ik vind wel dat zeker als kinderen jong zijn en ze zijn je aan het uitproberen, een corrigerende tik om daarmee een grens aan te geven geen kwaad kan. Dan heb ik het niet over zwepen, slaan met een stok of iemands hoofd bonken tegen een muur. Wat ik wel storend vind is het gedeelte waarin gezegd wordt "....dan krijgen we ruzie". Het gemak waarin de jongeren zich op 1 lijn meten met hun ouders, zegt mij wel iets over het probleem dat er aan het ontstaan is. Je bent niet minder als mens, maar je ouders zijn niet je gelijken.

- Mijn ouders moeten me niet zeggen wat ik wel of niet kan doen, ik ben al 17 jaar.

In mijn huis ben je kind zolang je in mijn huis woont. Ik zal je na gelang je leeftijd meer ruimte gaan geven. Maar zolang je bij mij woont heb je verantwoording af te dragen aan je ouders. De bewegingsvrijheid die je krijgt, staat gelijk aan de verantwoordelijkheid die je weet te dragen. Ben je onverantwoordelijk, maar je vind dat omdat je 17 bent dat ik je niets kan zeggen. Dan gaan we het punt naderen, waarbij dit schip te klein aan het worden is voor 1 kapitein en 1 matroos met voorbarige kapiteins ambities.

- Ik koop wat ik wil met mijn geld, daar hebben mijn ouders niets over te zeggen.

In grote lijnen ben ik het hiermee eens. Als je zelf werkt en je verdient daarmee je geld. Dan heb je het recht om in grote lijnen zelf te bepalen wat je met dat geld doet. MAAR!!! in mijn huis gelden ook regels en deze worden door niets en niemand gebroken. Voorbeeld: je bent 16 jaar en je werk, met je geld wil je een tattoo zetten. Dit gaat helaas niet gebeuren, want onder mijn dak blijft je lichaam zonder mijn toestemming tattoo loos.

- Ze is nu 16, ze is oud en wijs genoeg.

Oud en wijs is een uitspraak, maar daarmee nog geen gegeven. Als ouder en opvoeder is het mijn taak om er voor te zorgen dat je oud en wijs genoeg wordt. Daarmee ben ik ook de gene die de resultaten behoord te toetsen. En als mijn kind voor deze toets zakt, dan zijn de woorden oud en wijs...... Just Words!!

- Je kan het ze verbieden, maar ze doen het toch.

"I rather loose you then lead you astray" of terwijl "ik raak je liever kwijt, dan dat ik je laat verdwalen". Angst om onze kinderen kwijt te raken, verleid ons om van ons pad van guidance af te stappen en mee te gaan in de route die zij voor ons uitstippelen. Met als mogelijk gevolg dat zowel kind als ouder verdwalen, waarbij het kind de ouder aankijkt met de verwachting de weg terug wel te weten. Met deze woorden bedoel ik absoluut niet, dat je stug moet zijn in je visie en nooit eens mee moet gaan met de veranderingen aangegeven door je kind. Maar blijf wel het kompas in het leven van jullie beide nou lettend in de gaten houden.

- Ik was vroeger ook zo, maar het is met mij ook goed gekomen.

In de naam van mijn movement L.I.F.E., staat de "E" voor Evolve. Dit betekend ontwikkelen en staat voor het je zelf toelaten te ontwikkelen als mens. Dat wat jij gedaan hebt, ervaren hebt en momenteel weet dat niet goed voor je is. Dat kan je inzetten als kennis en maar niet als excuus. Het is onze taak als opvoeders om ons levenspad bewust te bewandelen, alle ervaringen op te slaan in ons geheugen. En deze vervolgens als een levens map te overhandigen aan de volgende generatie. Niet met als dwang dat ze hem moeten volgen, maar als leidraad waar langs ze kunnen ontwikkelen als individu in direct contact met deze samenleving.

Love restricts Freedom, but it does not have to restrict L.I.F.E. For we most definitely are friendly, but with our kids we do not always have to be friends.

Mijn persoonljke visie op onze relatie lijn met onze kinderen:
Kind: They will love you
Tiener: They tent to dislike you
Ouder van Baby: They will grow to understand you
Ouder van tiener: They will respect you
Ouder van een volwassenen: They will love you again


Deel aub uw visie, mening of advies met ons. Want ik beweer niet dat mijn kijk of het leven de juiste is, maar ik wil alles bespreekbaar maken zodat we van elkaar leren.

Live L.I.F.E!!

Gr. Angelo Bromet

zondag 10 april 2011

"Korte ontmoetingen met sex als primaire communicatie"

Uit vele hoeken krijg ik de afgelopen dagen berichten toe gestuurd met als opmerking, HEY WAAR WAS JE ZONDAG MET JE BLOG UPDATE!! My bad, maar ik wil niet schrijven om het schrijven. Ik wil een alleen iets meegeven als ik door iets geïnspireerd ben.

Nou ik hoop dat het wachten wel de moeite waard was. In de afgelopen dagen hebben diverse onderwerpen bij mij de revu gepasseerd. Maar tijdens een leuk gesprek die ik had met een jongeman die ik al aardig wat jaartjes ken en enorm in zijn zijn respecteer, werd het me weer duidelijk. I need to keep writing, or i might go madd. lol!

Mijn oren horen de vreemdste dingen, thank God dat mijn ogen gespaard blijven.

Ik ben binnenkort 34 lentes jong, ga bijna 20 jaar met de vrouw van mijn dromen en heb twee mooie jongens (mede) op de wereld mogen brengen. Ook ben ik gezegend met de taak mede de zorg te mogen dragen voor een handje vol jongeren die ik opvoed, begeleid of coach. Met al deze personen heb ik dagelijks eerlijke en soms overweldigende gesprekken die deels leiden tot mijn blog topics.

Maar een paar dagen terug zat ik met die ene jongeman in een zeer interessant gesprek over relaties, sex en internet. Nee, niet nog een gesprek over tieners, sex en online posting. Maar over communicatie sites die dienen als meetingpoints voor de sexbehoevende van jong tot middelbare leeftijd. Moeders en vaders die zich online beschikbaar stellen voor spannende sex rendesvous. En jonge jongens die middels deze sites, kunnen window shoppen in de winkel van sinkel waar alles in de aanbieding is. Gewillige Milfs and Filfs (Mother I Love to Fuck of Father I Love to Fuck), die er geen gras over laten groeien, skip the wine and dine, but get right down and dirty.

Dan denk je waarschijnlijk, Angelo dit gebeurd al jaren. Het zijn volwassen mensen en ja age is just a number. Dus als een jongeman het met een oudere dame wilt doen, well...Live and let live!!

Ik denk daar anders over, maar ik kan begrijpen dat men zo denkt.

Maar het geen dat mij het meest geraakt heeft in dit gesprek, is dat de jonge heer aangaf dat hij er moeite mee heeft om te binden in een relatie, vanwege het gebrek aan vertrouwen in the opposite sex. Hij is momenteel onderdeel van een grootschalige beweging waarin vele elkaar online ontmoeten, in de hoop de love of there life of een kortstondige en passie volle fysieke relatie er uit te halen. Maar ook waar mensen binnen hun relatie het niet kunnen laten om zo nu en dan buitenshuis een hapje mee te snoepen.

Stel dat deze jongeman centraal staat voor een groot gedeelte van de jongemannen van deze generatie. En dat vele net als hem het vertrouwen in het bestaan van een goede relatie hebben verloren. En daar tegenover staan jonge dames die graag een serieuze relatie willen, maar tegenwoordig niet willen stil zitten en wachten op mister right. Beide sekse bouwen een CV op van relaties en seksuele ontmoetingen die ze hebben gehad. Waarbij de heren er vaak mee wegkomen, maar de dames door deze zelfde heren gezien worden als hoer.

Kan je me volgen, waar zal de aansluiting tot relaties en gezinnen dan plaats moeten vinden.

Sex beheerst ons leven lijkt het soms wel. Heeft de internet hier een aandeel in of legt het internet gewoon deze reeds bestaande ontwikkelingen bloot. Tijdens mijn werk praat ik met kinderen, jongeren, jong volwassenen en ouderen en heel vaak hebben we lange gesprekken en heftige discussies. Maar altijd merk ik weer dat wij als mens vergeten dat we onderdeel zijn van een cyclus. De cyclus van het leven, waarin van de geboorte van en kind tot het overlijden we allemaal vele dingen meemaken, leren, ontdekken en gaan snappen. Maar als we vergeten de opgedane kennis over te dragen, dan zullen grote delen van ongelofelijk waardevolle kennis verloren gaan. De relatie en seksualiteit is daar een van.

Ik ken mijn Opa en Oma, ik ken mijn ouders en ben opzoek naar mijn zelf als individu, als partner en als ouder. Vele van mijn antwoorden liggen in de harten, gedachtes en zielen van het levens cyclus waar ik van afkomstig ben. Ik zei net dat ik mijn Family tree ken, maar met kennen bedoel ik....ik weet wie ze zijn. Maar hoe goed KENNEN wij ze eigenlijk. En hoeveel van wat wij niet van ze kennen, is genetisch over gedragen. En hoeveel van waarmee ik worstel, hebben zij ook mee geworsteld. En wat daarvan zouden ze mij kunnen meegeven, waardoor ik misschien en aantal van mijn problemen zou kunnen oplossen.

Q: Hoe was dat vroeger, is het zoveel anders als nu?
Q: Welke ouders praten open en eerlijk over sex met hun kinderen?
Q: Hoe gaan alleenstaande moeders om met hun sexuele relaties, in combinatie met moederschap?
Q: Hoe trots zijn vaders over hoe zij met meisjes om zijn gegaan toen ze nog jong waren?
Q: Is losbandigheid deels op te lossen, door eerlijke conversaties tussen ouders en kind, waarbij de ouders hun eigen sex drive ook deels blootleggen om duidelijkheid te scheppen.
Q: Mogen ouders hun seksuele behoeftes online gooien, met de kans dat dit meer mensen bereikt dan gewenst (denk aan collega's of klasgenoten van je kinderen)?
Q: Maakt een lange gezonde relaties tussen twee mensen eigenlijk wel kans, of zullen onze dierlijke drangen dit altijd in de weg staan?

Vandaag geen antwoorden, maar wel veel vragen van mijn kant. Ik wil jullie uitdagen om deze vragen in je vrienden kring te bespreken. Daarna indien mogelijk binnen het gezin en vervolgens een keer bij mij in NoLIMIT tijdens en van mijn "Talk to Me" sessies.

Ik zou het erg vinden als een relatie zoals ik die heb met mijn vrouw, zal gaan behoren tot een van de mythes waar mijn klein kinderen over zullen gaan praten. En we in een tijd zullen gaan belanden, waar sex iets is dat online wordt besproken en op ontmoetingsplekken wordt bedreven. En door wantrouwen deze cyclus van liefde wordt verplaatst door lust en het woord relatie zal betekenen "korte ontmoeting met sex als primaire communicatie"

Call me old fashion, ik bedrijf liever de liefde soms lustig maar altijd gepassioneerd. Met een ontmoeting bepaald door vlinders in mijn buik en niet door de hits op mijn page. En waar men er van bewust is dat het pitje soms laag staat, maar alleen bij verwaarlozing het vlammetje zal doven. So keep the fire burning!!

Laat je antwoorden op de vragen aub achter op deze blog, zodat andere het kunnen lezen en er leer uit kunnen halen.

To really live L.I.F.E. you have to love L.I.F.E!!

Angelo Bromet