Guilty until proven innocent

Het was een heftige week vol diepgaande gesprekken en emotionele momenten. Aan de ene kant zeg ik, wauw wat is er veel gaande en aan de andere kant ben ik blij dat in ieder geval mensen met elkaar in dialoog zijn.

Tegen het einde van mijn week was ik in gesprek geraakt met een jonge man (E.). Het ging over dat hij moest voorkomen in April voor een vergrijp die volledig uit zijn verband was getrokken, maar nu wel extreme gevolgen kan gaan hebben voor zijn huidige baan en hiermee zijn toekomst.

Het verhaal in het kort:

Zijn broertje kreeg onterecht een boete vlak voor de politie bureau in Ganzenhoef (Amsterdam Zuidoost), om aan te tonen dat hij er niet me eens was verscheurde hij de ticket. Waarop de politie heb hardhandig aanhield, met meerde mannen in uniform boven op hem sprongen en hem de handboeien om deden. Zijn vriendin die in paniek raakte, belde de heer waarmee ik in gesprek was op in de hoop dat hij misschien kon kijken wat er zou gebeuren met zijn broertje.

De E. (de heer waarmee ik sprak) reed naar het bureau toe om samen met zijn moeder verhaal te gaan halen en er achter te komen wat de volgende stappen zouden zijn voor zijn broertje. Daar aangekomen wou de politie niets loslaten en werd E. totaal genegeerd. Omdat E. het niet vond kunnen dat hij en zijn moeder niet eens werden ingelicht en er op een disrespectvolle wijze tegen ze werd gesproken, werd hij boos en zei hij dat deze agenten als een stel homo's doen. Een uitspraak waar hij nu zeker niet meer achter staat, maar op dat moment vanuit frustratie werd geuit.

Door een agent werd hij tot bedaren geroepen en die vroeg aan hem wat er nou aan de hand was. Voordat E. zijn verhaal had kunnen doen. Kwam er een andere agent uit zijn kantoor, met de mededeling dat hij het even had uitgezocht. En dat de uitspraak "stelletje homo's" een strafbare uitspraak is, dus dat E. even mee moest komen. E. vroeg of hij gearresteerd werd, waarop de agent zij nee. Hierdoor weigerde E. met de agent mee te gaan. Maar dat viel bij de agent niet goed en er ontstond een situatie die binnen enkele minuten uit de hand liep. Er werd een proces verbaal opgemaakt.
Onlangs werd het broertje van E. vrijgesproken, het bleek dat de boete onterecht was. Maar E. moet dus binnen kort als nog voor dit misverstand en uit de hand gelopen situatie terecht staan.

E. is een jongeman man die een goeie bijdragen levert aan de ontwikkeling van jongeren in Zuidoost. Hij is goed geschoold en heeft een goeie baan. Dit is een Zuidoost bewoner met een profiel zoals we die graag bij meerdere van onze jongeren zouden willen zien.

Zijn vraag aan mij was, Angelo hoe gaat mijn toekomst er uitzien als ik schuldig wordt bevonden en hoe kan de politie dit soort dingen doen zonder zich te hoeven verantwoorden.

Mijn visie op dit:

Ten eerste wil ik wel even vermelden: In life you will be held accountable for all your actions, so think be fore you act!!

Ik ben van mening dat de politie moet beschikken over een dikkere huid dan de gemiddelde mens. Dit wilt niet zeggen dat iedereen de politie maar vies en vuil moet kunnen uitschelden. Maar dat de (vooral) jonge agenten, een situatie beter moeten gaan leren inschatten en hun functie niet door angst of irritatie moeten laten leiden.

Wat ik hiermee bedoel is dat er op ons werkveld banen zijn, waarbij de medewerkers meer dan andere te maken zullen hebben met emoties van derde. Iemand die voor een uitkeringsinstantie werkt en een client zijn uitkering moet stop zetten, zal negen van de tien keer geconfronteerd worden met de eerste emoties van de persoon die het slechte nieuws te horen heeft gekregen. Een deurwaarder zal ook niet altijd met open armen worden ontvangen en zal in tegenstelling tot de glazen wasser minder vaak voor een kop koffie worden uitgenodigd.

Nou Ome agent staat in de lijst van most likely to not be liked, misschien wel op de eerste plaatst. Dit weten ze al voordat ze onderdeel worden van de korps. Nu staat jonge "ome" agent midden in een wijk, waarover in de rest van Nederland wordt gesproken op een manier alsof het een oorlogs gebied is. Een wijk waar 80% naast Nederlands ook nog een andere taal spreekt en waarbij het voor iemand die dit alles niet gewend is moeilijk te zien is wie the good guy is en wie de bad guy is. Dus voor sommige om het makkelijk te maken zijn ze allemaal Guilty until proven innocent.

Zo snel als dat Lucky Luck was met het trekken van zijn revolver, zijn Ome en Tante agent met het schrijven van een bon of het maken van een proces verbaal. Er wordt weinig tot niet gebruik gemaakt van de lessen (waar ik van uit ga dat ze deze krijgen) omtrent het inschatten van situaties en het leiden van een situatie tot een zo positief mogelijk eind.

De agent heeft de wet aan zijn zijde en deze bescherm hun, maar beperkt de burger.

Nu ontstaat natuurlijk de vraag, maar waar is de grens. Wanneer heeft een agent gelijk in het trekken van zijn pen and pad.

Ik denk, zodra de menselijke aanpak gefaald heeft, zodra de persoon die staande gehouden is niet meer bereid is om zich (van mens tot mens) respectvol te gedragen (ondanks een herhaaldelijk verzoek van de agent).

Ik zou het jammer vinden als zoveel van onze jongeren slechte ervaring ondergaan met de politie of iemand kennen die op een onmenselijke of onbehoorlijke wijze door een agent is behandeld. Waardoor de afkeer tot de politie in hun visie legitiem is en met alle hedendaagse situaties wordt versterkt. Want dit gaat leiden tot fellere verbale confrontaties, uiting (wat over kan komen) van agressief gedrag. En aan de andere kant de agent, vaak nog onervaren, niet goed op de hoogte van de verschillende culturen en hun natuurlijke gepassioneerde wijze van uiten. Waarbij dit alles bij de individuele agent kan leiden tot enorme alertheid of angst, met drie elementen als hou vast Collega's, Pistool en de Wet.

Collega's: De jongeren vinden, deze steunen elkaar door dik en dun, right en wrong.
Pistool: Ik heb te veel verhalen gehoord, dat jongeren een situatie eng vonden worden, omdat ze zagen dat sommige agenten hun hand bij hun pistool hadden en de veiligheidsriem open zagen staan.
Wet: Iedere agent zegt na het geven van een boete; iedere burger wordt geacht de wet te kennen. Maar hier zijn scholen voor, mensen slagen en mensen falen op deze scholen. Maar ik denk dat meerder deels van de burgers nog nooit op zo'n school is geweest of deze lessen op de middelbare school hebben gekregen. Dus hoe kan dan de verwachting ontstaan dat je het dient te weten?

Mijn advies:

1) Ze zeggen wel, dat je geacht wordt de wet te kennen, maar uit ervaring kan ik meegeven. Dat een jonge man of vrouw die zijn of haar rechten kent. En deze ook nog in keurig ABN weet mede te delen. Door menig agent als lastig of brutaal ervaren wordt. Dus bekijk je situatie, neem in overweging wat er nog meer gaande is in je leven. En of dit moment de moeite waard is om in opstand te komen. Kan je de gevolgen aan, dan zou ik zeggen. Kom op voor je rechten, weet wel wat je zegt en doe. Zorg dat je niet op een strafbare feit betrapt kan worden. En spreek van uit je ratio niet vanuit je emotie.

2) t.a.v. de politie. U bent de vertrouwen van de locale (Zuidoost) jongeren aan het verliezen. De aanpak van de afgelopen jaren heeft voor een deel gewerkt in het terug dringen van sommige gevallen van misdaad. Maar zijn we het met elkaar eens, dat de zelfde aanpak er ook voor heeft gezorgd dat de vertrouwen tussen de nette burgers en de politie enorm is verslechterd. En het lijkt dat het een punt heeft bereikt met nauwelijks kans op herstel. Dit kan nooit de bedoeling geweest zijn, althans daar ga ik vanuit. Ik stel dan ook voor dat jullie naast de aanpak op veelplegers, ook een aanpak op herstel van de gebroken banden zullen moeten gaan creëren. Je zelf de spiegel voorhouden, hand in eigen boezem steken en kijken hoe de oude Ome agent (die in de wijk een sociale, preventieve en wet hanterende functie had) weer onderdeel kan worden van het straat beeld.

Ik hoop dat we de situatie van E. onder de aandacht kunnen brengen en we ervoor kunnen zorgen dat zowel zijn situatie als die van vele andere kunnen worden besproken en opnieuw kunnen worden behandeld. Want als een misverstand en opgelopen emoties, de reden zouden zijn dat een jongeman als E. zijn toekomst enorme schade op loopt. Dan vraag ik me af of we wel met zijn alle (burgers, welzijnswerkers, politiek en justitie) de situatie naar het positieve willen brengen. Of gaan we met zijn alle ons kop in het zand steken en hopen dat als we op een dag weer echt gaan kijken dat het op miraculeuze wijze weer allemaal koek en ei is.

Mijn jongeren zullen me vertrouwen en respecteren als ik: consequent ben, rechtvaardig, bereid om te disciplineren en complimenteus te zijn. Alle ingrediënten zijn nodig voor een succesvolle samenleving!!

Ik zie graag jullie visie op situaties als deze of direct gericht op het verhaal van E. Dit is geen oproep tot opstand tegen de politie, maar wel degelijk een oproep om jouw verhaal kenbaar te maken. Ik hoor veel onvrede over de relatie jongeren en politie, dus laten we in dialoog treden en tot oplossingen komen.

Nou, geniet van the week to come. Blijf met elkaar in dialoog and stay positive in LiFE!

Form Angelo with LiFE

L.I.F.E: Love Inspire (have) Faith Evolve