Gewiept en gepost
Iedere week bespreek ik een vraag, opmerking of topic dat van jongeren afkomstig is. Deze week gaat het over het volgende.
Gewiept en gepost (of wel sex gehad, met een gsm camera opgenomen en online gegooid)
De laatste tijd horen we veel over jongeren die sex met elkaar hebben, of pikante foto's maken en deze online gooien. Deze foto's en filmpjes gaan een hele buurt rond binnen 2 dagen en bereiken het hele land binnen 5 dagen. En vanaf dat moment zijn onze kinderen hun sekscapades op het net vereeuwigt.
Wie zijn deze jongens en meisjes en wat drijft ze om zich hiervoor te lenen? En wat kunnen de ouders hier aan doen?
Mijn kijk hierop:
Na lange gesprekken met jongeren uit mijn directe woon/werk omgeving, was ik voor het eerst in mijn leven spraakloos. En wie mij kent weet dat ik altijd wel iets te zeggen heb. Maar dit keer had ik gewoon weg geen woorden voor het geen dat mij te oren kwam. Termen als wiepen, pijpen, bekkies en van trio's tot aantallen waar ik niet eens de juiste omschrijving van weet (ik denk cinquet) werden het gesprek in gegooid als vers vlees over de toonbank bij de slager.
Maar waar vinden deze jongeren de gelegenheid, waarom verlagen ze zich zelf zo en van waar de disrespect om het dan nog online te posten als entertainment for the world to see.
Ik denk dat vele van onze kinderen de term zelfrespect hebben ingeruild voor het woord SCHIJT. Zeker als het gaat om de jongens in kwestie, ze hebben er schijt aan als ze het leven van de meiden hiermee kunnen ruïneren. En het interesseert ze ook niets dat ze met hun jonge heer (penis) online te zien zijn. Want voor hun voegt het waarschijnlijk toe aan hun machismo cv.
Het leven van nu speelt zich af online, het wereldje waar alles zo echt en zo nep is als jij maar wilt.
Ik zou op dit moment kunnen zeggen dat ik "Angelo Bromet", lang ben, zwaar gespierd, caramel kleurig en een silhouet heb net als die van de acteur the Rock......maar helaas is het in het echt net ietsjes anders.
De online wereld is een wereld waar vele ouders, die niet met dit wereldje bekend zijn, afstand van nemen. Ze houden zich er totaal niet mee bezig en hebben ook niet de interesse om het zich eigen te maken. Maar wat ze wel doen, hoogstwaarschijnlijk uit liefde voor hun kind, is dat ze de tools die nodig zijn om deel te nemen aan deze virtuele wereld aanschaffen. Want je zou toch niet willen dat je kind achter blijft, er niet bij hoort of dat men denkt dat je geen geld hebt om het te kopen.
Dus de pc wordt aangeschaft, de BB wordt onderdeel van de uitrusting en voordat je kon pingen met een prepaid kaart, gingen we ook nog even het abonnementje aanschaffen, dus easy access tot INTERNET........You are nog ready to rock and roll.
Nu nog fase twee: Toen wij zelf jong waren kregen we vaak niet wat we wilden hebben en liepen we dus niet altijd met de mode mee. Maar nu wij kinderen hebben gaan we het helemaal anders doen. Als het in is gaan zij het krijgen.
Nike *Check
Laag hangende broek *Check
Vel gekleurde boxershort met opzichtige band *Check
Lage V-hals shirtje die extra strak zit *Check
Gucci riem *Check
Slee hak om naar school te dragen *Check
Maillot waarvan ik Mama heb overtuigt dat het een legging is *Check
Lage V hals shirt, met genoeg adem ruimte voor mijn Boobies *Check
Brazilian hair, zodat het NET echt lijkt *Check
Lange nep nagels *Check
En een lekkere laag make up, als of pagua iedere dag is *Check
Bijna klaar to live the life of a teenager.
Alleen de laatste stap ontbreekt nog, deze stap is cruciaal voor het slagen in onze qwest:
VRIJHEID OM TE GAAN FEESTEN OP HUISFEESTJES EN WAZIGE PARTIJEN MET KINKY NAMEN.
Uw kind is op uw kosten en met uw toestemming klaar om haar/zijn virtuele leven als het werkelijke leven in te stappen en met een beetje geluk gepost te worden of iemand te gaan posten. Spannend he?
Wat gebeurt er allemaal op deze feesten, waar naar horen zeggen, er soms wel ouderlijk toezicht bij is. Maar door volwassenen die hoogstwaarschijnlijk zelf in hun tiener jaren zijn blijven steken en niet instaat zijn in te zien dat er een ethische grens zou moeten zijn in wat voor hem of haar van volwassen leeftijd oke is, niet altijd oke is voor jongeren die nog de sturing van hen die beter weten behoeven.
Deze feesten zijn te vergelijken met de wel bekende Dog Fights van Michael Vick. Het bestaat uit de jager, het prooi en mensen die kiek komen nemen. De jager weet vooraf wel wie "aan" is voor een potje sex en natuurlijk als het even kan, met hem en zijn boys (ain't no fun if the homies can't have none). Hoe weet hij dat? Hij heeft zijn prooi online al gemarineerd, de maaltijd was dus al vooraf bestelt. Het prooi wist bij aankomst dus al dat zij op het menu stond, alleen hoeveel mensen er mee eten was nog een beetje onduidelijk. Maar ze heeft online hoog ingezet, dus kan nu niet meer terug krabbelen, je wilt je gasten toch niet teleurstellen TOCH!?!?
De mensen die kiek komen nemen, kan je vergelijken met die oom die 20 jaar na dato nog even wat leuke filmpjes van je laat zien op een verjaardag feestje, zodat je jaar in jaar uit kan worden herinnerd aan je fucked up kapsel die je die ene dag tijdens die ene zomer in 19 huppelepup had en gelukkig zelf al was vergeten. Deze mensen moeten er ook zijn. Zij leggen speciaal voor jou dat moment van slechte keuzes vast en als klap op de vuurpijl gooien ze het even online, just incase je familie het nog niet gezien had.
En daar zijn ze dan, je zoon al wiepend en trots achter de billen van iemands dochter, die nog net niet schreeuwt kijk mama, zonder handen.
Ik schilder het af met een lollige toon, maar mensen ik vind dit een ernstige zaak. Wie zijn onze kinderen, wat doen ze als wij er niet bij zijn. En hoezeer zegenen wij hun toekomst als we alles maar toelaten en ons niet willen bezighouden met meer dan alleen onze eigen kids. Ik wil weten wie hij/zij is, met wie ze om gaan, waar ze heen gaan en hoe de persoon die toezicht houdt in het leven staat..
Zijn wij vergeten wat onze taken zijn, is het zo van belang dat we popie jopie zijn. Of gaan we meer doen dan groot brengen alleen en dus ook gewoon OPVOEDEN!!!
Het is geven en nemen mensen, krijgt jouw kind een BB dan schaf jij er ook 1 aan en eis je dat ze je toevoegen aan hun lijst. Dit zodat je kan zien welke foto ze uploaden van zichzelf of iemand anders. Gaan ze op facebook, dan ga jij ook op facebook en eis je toegevoegd te worden aan hun vriendenlijst met als titel vader of moeder. Gaan ze uit en jij weet niet waarheen en met wie, dan gaan ze niet of je brengt ze er naar toe.
Ja ik weet het dit klinkt drastisch, maar ik hoef mijn kinderen hun privates niet online te zien, mijn kinderen hoeven geen kiek te gaan nemen om ooggetuigen te zijn van hoe andermans leven wordt verwoest. Ook hoeven ze niets noppes nada van een ander online te posten.
Ik ben zelf vader van twee, en zou het echt niet leuk vinden als zij zich zouden bezighouden met dit soort zaken.
So...Be a guide in your kids live, not a spectator.
Einde
by: Angelo Bromet
7 reacties:
Preach on!! Men leert niet meer wat echt belang heeft..heb ik het idee! Goed stuk!
Goede insteek, altijd prettig om te zien dat gevoel voor eigenwaarde niet helemaal uitgestorven is.
Echter heeft bv het toevoegen op Facebook weinig tot geen zin met de uitgebreide privacy settings waar je tot op individueel fotoniveau kunt instellen wie wat mag zien..
Vooral hoe internet er bij kinderen tegenwoordig met de paplepel ingegoten wordt moet je ervan uitgaan dat zij hier altijd iets vernufter mee zijn dan jijzelf..
Als je echt controle wilt zul je volledige inzicht (evt. dmv het wachtwoord) moeten eisen van je kind. Het probleem is dan wel dat je dan over zult komen als een dictator, een schrikbewind voeren is nooit de juiste aanpak.. Hierdoor zullen ze dikwijls daddy-issues ontwikkelen en op latere leeftijd losslaan of alles nog stiekemer doen..
Maar hoe vind je de balans tussen het 'hippe' vrije opvoeden en het inperken van het even hippe digitale keurslagersfestijn?..
Het antwoord is simpeler dan het lijkt; praten..
Iets dat je tegenwoordig jammer genoeg niet vaak genoeg meer ziet gebeuren.. Hoe vroeger de televisie een groot deel van de opvoeding opving is deze spreekwoordelijke fakkel nu overdragen aan het internet.. Naast een onuitputtelijke bron van informatie helaas ook een cesspool van alles dat slecht is..
Praat met kinderen, leer ze wat eigenwaarde is.. Leer ze dat alles gevolgen heeft..
Experimenteren zullen ze toch altijd wel doen, het is aan de ouder om ze zelf in grenzen te laten geloven.. Niet om ze er telkens op te wijzen waar die liggen..
dude, youre so right on that!
Hi Angelo,
Mijn oren klepperen nog na. Als moeder van een dochter ga ik er bijna van hyperventileren. Zij mag zeker niet naar dergelijke feestjes en ik zit op haar Facebook. Ook zorg ik dat er in principe altijd iemand thuis is ' s'avonds ook al is ze 17, maar ze zit nog op school.
Goed dat je wijst op de peer pressure en de nieuwe decadente normen die gaan heersen in jongeren kringen.
Misschien laten wij ouders onze kinderen te vroeg los. Het is ook moeilijk in in gesprek met hen te blijven als ze de hele avond achter hun computer zitten, maar je kunt nooit opgeven en de discussie nog jaren nadat ze officieel volwassen zijn voeren. We moeten ook voorzichtig zijn dat er niet nodeloos argwanend worden. Ingewikkeld hè?
Of ik haar je blog laat lezen? Zo heftig? Ik zal het wel
Bespreken. Dank voor de eye opener.
E.N.H.
bespreken.
Wat een ongelooflijk goed en duidelijk stuk. Ik hoop dat het de opvoeders de ogen doet openen want helaas is het realiteit.
Keep bloggin bro, keep blogging
helemaal mee eens!
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage