Het is de taak van Idealisme om realisme onder de loep te nemen.

Elke noemenswaardige stad of stadsdeel staat bekend om iets. En dat iets zorgt er voor dat mensen van over de hele wereld er vanaf kunnen weten. En als zij de kans krijgen er naar toe zullen gaan.

Amsterdam heeft zijn grachten, Anne Frank Huis, Musea, Coffeeshops en de Wallen.

De vraag is: wat heeft Amsterdam Zuidoost. Wat zijn de must sees en wat is haar USP (Unique Selling Point)?

Samen met bewoners, ondernemers, culturele aanbieders en overige belangstellenden van het gebied. Zouden we moeten onderzoeken, wat werkelijk de hedendaagse USP van de Bijlmer is. Wat het zou moeten en eventueel kunnen worden. En hoe Zuidoost binnen nu en 10 jaar op de kaart zou kunnen worden gezet als bruisend stadsdeel.

Ons H23426 project staat voor vernieuwing, ondernemerschap en visie. Het is een van de voorbeelden voor hoe je vanuit 1 visie verschillende ondernemingen kan opstarten om voor de potentiële bezoeker 1 goed, duidelijk en inspirerend verhaal te hebben.

Daarnaast is het H23426 project evenals het XDI project van NoLIMIT een visie verbreding -en professionalisering project. Waarbij ze, in tegenstelling tot het Face 2 Face project, niet worden begeleid maar juist in het diepe worden gegooid. Fouten bestaan niet, keuzes worden gemaakt en sommige pakken beter uit kan anderen. Van allemaal leer je, alleen sommige kosten je iets meer hoofdpijn om ze weer recht te zetten.

Ik zie heel Zuidoost als een potentieel nieuw H23426 project. Waarbij er een totaal visie kan worden gecreëerd over het totale gebied. Met een verdeling in kids, jongeren, volwassenen en ouderen. Waarbij de etniciteit niet centraal staat in de visie vorming als belemmering of iets waarmee je krampachtig rekening dient te houden. Maar juist als een value added die uitvergroot dient te worden. Dit zonder het een karikatuur te maken, maar juist een slide show vanaf de oorsprong tot de hedendaagse ontwikkelingen. Afrika en Zuid Amerika zijn in constante beweging, de authenticiteit blijft behouden maar de ontwikkeling eist wel zijn plek op, wilt gezien en erkend worden. En durft de strijd aan te gaan met haar cultureel erfgoed. Vol respect, maar wel strijdend voor zijn bestaans recht.

Wat is de identiteit van Zuidoost:
Ik vrees dat zuidoost visie loos is gaan varen op de identiteit van diversiteit. Een identiteit die sturingsloos is, een waar je nog visie nog recht aan kan ontleden. Diversiteit is op een gegeven moment een gegeven en zit in de wachtkamer om ingezet te worden als meerwaarde. Wat dat wil zeggen is dat diversiteit (mits op visie georgastreerd) een bom aan energie is, dat een richting op geprojecteerd dient te worden. Het is als water zonder een fles; zeer belangrijk en waardevol, maar moeilijk verkoopbaar en niet in categorieën te verdelen. Het water de is waarde volle substantie. De fles bepaald de markt waarde "like it or not".

Welke fles wordt toegepast bij welke gelegenheid? Waarbij "take note" alleen de fles aan fluctuatie onderhevig is. De inhoudt blijft in kwaliteit onaantastbaar.

Voorbeeld: de water winkel in Amsterdam. De flessen variëren tussen 2euro tot 200 euro. Ik ben er niet van overtuigd dat er in de kwaliteit tussen de twee uiterste zoveel verschil is. Maar de uitstraling, vormgeving en status van de fles...daar zitten de meeste verschillen in.

Zuidoost neemt trots in het zijn van de waterbron, maar heeft van marketing te weinig verstand. Hierdoor zal de inkoop waarde van het water gekoppeld worden aan de verkoop waarde van de goedkoopste fles. En zullen derde met een zeer ontwikkeld sence of marketing winst behalen zodra hun fles de keurstempel wordt van kwaliteit. En dus niet de oorsprong van de inhoudt de waarde bepaald.

Zuidoost moet dus de functie als bron om armen, maar ook zijn marketing machine beter gaan inzetten om zo zijn eigen marktwaarde te bepalen.

Ook is het noodzakelijk om vanuit Zuidoost zelf de krachten in te zien, ze te voelen en het uit te dragen. Zuidoost moet ontstaan vanuit een gossip, voortvloeien op ervaringen van bezoekers, bestaansrecht krijgen op basis van recommendations en on the map komen vanwege het neer kunnen zetten van een visie die aangeeft dat we het zelf zien, snappen en weten aan te sturen. We gotta own iT!

De stappen van pr en het opgang krijgen van de gossip moet komen vanuit de nieuwe aandeelhouders die weten wat ze te doen staat. Dit zijn dus geen visie loze (self claimed) ondernemers. Maar ondernemers die handelen vanuit een visie en een concept. Een goeie breathing ground kan zijn Frankemaheert. Aangezien dit nog onaangetast is en de potentie heeft om vanwege zijn (redelijke) A-locatie positionering een nieuwe jonge en bruisende city centre te worden. Dit zal alleen lukken als er in 1 periode meerdere ondernemers, aangestuurd door 1 visie, zitting gaan nemen in dit gebouw.

Dit vereist van de lokale politiek, dat ze durf moeten tonen, out of the box moeten denken en visie moeten hebben (of erkennen dit niet te hebben, maar bereid zijn tot dialoog en om te faciliteren)

Het is de taak van Idealisme om realisme onder de loep te nemen.

Daag de feiten van het verleden uit, zonder deze te bagatelliseren. Het verleden speelt op heel veel vlakken in het heden nog een toon aangevende rol. Maar zorgt er ook voor dat sommige personen, groepen of instantie angstig zijn om dat wat 10 jaar geleden geprobeerd is, nog een keer te proberen. Terwijl de tijden wel degelijk verandert zijn en we in deze ontwikkelingen achter blijven. Dit terwijl zuidoost schreeuwt om verandering, maar wie doet de eerste zet?

De politiek denkt in termijnen van 4 jr, de politie denkt in termen van preventie. Het gros van de bewoners berusten zich in wat het is en de overige zoeken de bevrediging van hun ontwikkelings drang elders.

De welzijnssector heeft haar wortels in de aarde van de misère geschoten, en bekijkt alles door de bril van de have not’s, de minder bedeelden en vind ontwikkeling iets waar hun cliënten niet in mee kunnen, aangezien alles gekoppeld aan ondernemerschap en ontwikkeling links om of rechts om geld kost of een mentale meegroei vermogen (aanpassingsvermogen) vereist. Wat volgens de professionals voor hun cliënten niet haalbaar is. Ik snap het, maar wat is de middenweg, hoe gaan we toch vooruit?

Dus wie en wat blijft er over om de kar te trekken?
De Culturele sector, een sector bestaande uit een groep mensen met een onrembare drang naar vernieuwing en ontwikkeling. Mits goed samengesteld een collectief van mensen, dat gereisd heeft en inspiratie op snuift daar waar ze hun vrijetijd besteden. En dit om zouden moeten kunnen zetten in uitvoerbare producties en concepten. Daar ligt denk ik de winst!

Het enige wat dit remt is dat deze sector in de afgelopen jaren middels morfine genaamd subsidie lam gemaakt is. Onbewust zijn vele van ze junk geworden van de staat die zelf de drang naar kunstzinnige vrijheid heeft weten te vangen en kunnen dwingen tot mentale slavernij. Zij bepaalden welke vormen van verlangens, bevredigd mogen worden. Daar waar kunst diende als een protest tegen regelgeving, politiek of de gevestigde orde, is het in de afgelopen jaren door deze zelfde instituten gereguleerd. Als dealers die hun junks voorzien van gratis samples, en nu aangeven dat het niet meer gratis is. De stad raakt in paniek, wat gaat het brengen? Wat gaat de rol zijn van de maker, wat doet de strijder, wie is de junk?

2012 wil ik een ieder uitnodigen om Zuidoost anders te bekijken en te ontdekken wat onze kansen zijn. Welke USP’s we hebben en hoe we deze meer zichtbaar gaan maken. Niet door te klagen, waarom derde er niet overschrijven. Maar juist door gewoon te starten met alle mooie ideeën en door goeie projecten veel vaker te bezoeken. Samen maken wij de makers. Ook wil ik alle jongeren die bezig zijn met het ontwikkelen van zich zelf, vragen dit veel meer en veel vaker zichtbaar en kenbaar te maken. Laat positiviteit de norm worden, laten wij die beter willen dat samen gaan beleven zodat we een grotere impact maken in onze (mooie, veelzijdige en uitdagende) samenleving.

En als laatste verzoek;
Vrienden, kennisen en generatie genoten is mis het gezin. Het beeld van liefdhebbende betrokken ouders, die het door hebben dat we onze kinderen niet alleen in onze so called bubble opvoeden, maar dat we onderdeel zijn van een samenleving. En als wij dus niet een beetje van onze fatherly and motherly love delen met de kinderen naast ons, dan zullen we van een koude kermis thuis komen. Love concours all, but only when active!!



-Traditie-
Dat wat mondeling van de ene generatie aan de andere wordt overgebracht.

Wat houdt ons tegen om een eigen traditie te starten, waarin wij op basis van visie onze toekomst helpen aansturen. Zodat de volgende generatie dit als een tradtie zal voortzetten, simple weg omdat ze niet beter weten. [Niet zoveel anders als wat nu gebeurd, alleen is de traditie momenteel dat dom de norm aan het worden is en jongeren nu al hun toekoms kanzen verkleinen dmv het maken van on door dachte keuzes.]


-Angelo Bromet-

WE ZIJN SUPERMAN OF SUPERWOMAN NIET!!

WE ZIJN SUPERMAN OF SUPERWOMAN NIET!!

Je bent jong en je wilt wat, je bent wild en je bonkt wat. Alles kan, alles mag en als het even kan probeer je alles wat God verboden heeft. Want hey je bent maar 1x jong en je moet er van genieten.

De wereld ligt voor het rapen en jij ..... jij bent Superman (Alleen kriptoniet houdt je tegen)

Gister avond had ik op een feestje een veel te lange discussie met familieleden over een onderwerp die bijna onmogelijk tussen 2 a 3 generaties gevoerd kan worden. Toch moet het zo nu en dan gebeuren.

Ik heb er al een keer over geschreven, maar ja ik wordt gedwongen om oude koeien uit de sloot te halen.
Blog: Je kan het ze verbieden maar ze doen het toch!

Mensen het antwoord hierop is vrij vaak JA, je kan het ze verbieden maar ze doen het toch. Dit is het eeuwen oude spel tussen generaties en cultuur verschuivingen. Dit is het kat en muis spel, waarbij tegenwoordig de muis eerder de handdoek in de ring gooit dan zijn/haar rol blijft spelen.

Ik zeg wel eens tijdens meetings over jongeren en jongerenbeleid. “Als ik het aan mijn kinderen zou overlaten eten we iedere dag pizza en patat. Maar het is mijn taak om voor de balans met groente en fruit te zorgen. Ik moet er voor zorgen dat ze een beetje krijgen van wat ze willen en een beetje van wat IK weet dat ze nodig hebben. “If they like it or NOT”.

Wij als opvoeders hebben de (voor hun) vooruitziende blik, we have traffeld this road before. Dit houdt niet in dat we alles weten, maar als wij als opvoeders ons eigen pad bewust hebben bewandeld. En ik zeg het nogmaals BEWUST, dit is dus niet zonder fouten maar bewust hebben geleerd van alle keuzes die ze hebben gemaakt. Dan hebben we een iets beter beeld van de obstakels die in het vooruitzicht liggen.

Dit wilt niet zeggen dat we onze kinderen voor alle moeten behoeden, maar wel dat we ze moeten proberen te sturen en in ieder geval dat we moeten pijlen of ze al hun keuzes BEWUST maken zodat ze later hiervan vruchten kunnen plukken.
Gezondheid, weerbaarheid en seksualiteit zijn onderwerpen die behoren tot de basis van wij we zijn, maar toch worden juist deze onderwerpen in huiselijke sfeer het minst behandeld. Eten wordt gezien als gewoon iets op je maag hebben of als het maar lekker is. Weerbaarheid wordt afgedaan met de woorden, laat niemand je geen ene nonsence uitleggen. En uit die woorden moet je het gevoel putten dat je de druk van de samenleving aan zou kunnen. En seksualiteit wordt niet in de preventieve zin onder de loep genomen. Want vele ouders vinden het onprettig om het boekje van hun eigen seksuele ontwikkeling open te doen.

Mensen WE ZIJN SUPERMAN OF SUPERWOMAN NIET!! En als we dat wel waren, dan denk ik dat het leven ons Kriptoniet is. Dus onze krachten werken NIET, tenzij we de kracht van kennis benutten. Tenzij we van elkaar gaan leren begrijpen dat het eeuwen oude kat en muis spel er een is, die we gewoon met elkaar moeten blijven uitspelen. We kunnen hier en daar wat regeltjes buigen, maar de basis van het spel blijft het zelfde. Jongeren willen, Ouders bekijken of het wel verstandig is. De jongeren doen misschien toch wat ze willen, en de Ouders maken ze bewust dat elke keus een consequentie heeft en dat je bereid moet zijn deze te dragen.

Leef bewust, leer van de keuzes die verkeerd zijn aangepakt, wees zuinig op je lichaam, hou het gezond en als afronder: neem de verantwoordelijkheid voor de keuzes die je gemaakt heb en de gevolgen die daarbij komen kijken.
En mocht je er even niet uitkomen, raadpleeg ouders, familieleden, instanties of een vertrouwenspersoon. Maar sommige dingen in het leven HOEF je niet alleen op te lossen. Er zijn mensen die het pad reeds hebben behandeld en instaat zijn jou de voors en tegens uit te leggen.

Use what you got (around you), to know what you need (to know)

Wat de hell is in een FLOW zijn!!

Ouders! Ik wil starten met te zeggen, praat met je kinderen. Zeker als je kinderen hebt die naar de middelbare school gaan. En met praten bedoel ik niet alleen hey hallo, daag en hoe was je dag. Maar bouw een relatie op waarin je ook met elkaar qua dialoog de diepte in kan gaan.

Heb je wel eens dat je kinderen aan het praten zijn en je woorden hoort (en ze zo vaak hoort) dat ondanks je absoluut niet weet wat het betekend je er aan gewend raakt. Tot het punt dat je denk te weten wat het betekend, WAKE UP!!! Het betekend NIET wat jij denk dat het is. Deze kids veranderen de betekenis van een woord vaker dan wij hun pampers verwisselde toen ze babies waren.

If you think you know now, You just mist it, cus the word done changed already.

Heb je wel eens een programma van Windows op je PC zien vragen om een update. Terwijl je DACHT dat je al de laatste versie had. Nou this is what i’m talking about. Straat taal 2.0 versie 8 en voordat ik klaar ben met schrijven, ligt versie 9.2 al op de planken.

En als je niet bij blijft, praten deze kids onder je neus over zaken die je niet zou goedkeuren ALS JE WIST WAT HET BETEKENDE, kan je me volgen.

Wie mijn blog al een keer eerder heeft gelezen, herinnerd zich vast wel de titel “Gewiept en Gepost”. In mijn tijd was “Wiepen” en pakslaag krijgen. Dus als je hoort Maikel heeft Alissa gewiept, dan denk je; waarom moeten die kids altijd zo vechten met elkaar. Terwijl wat je net hebt gehoord is dat Maikel je nichtje Alissa heeft “gekiert” “genakt” “gekrikt” “gebalt” of in de volksmond “geneukt” (excuse my french, maar ik moet zeker weten dat jullie me snappen, sorry Mama!)

Nu praat ik met een van de kids die ik begeleid en ze verteld me over een situatie tussen haar en een jongen waarmee ze flowt.
En terwijl ik mijn best doe om het gehele verhaal te volgen, om als ze klaar is haar te voorzien van een beetje ouderlijk advies. Bleef in mijn hoofd het woord “flowen” rond zingen. Dus om het plaatje dat ze me schetste volledig te krijgen vroeg ik aan haar, sorry maar wat de hell is in een Flow zijn of Flowen?

Volgens Wikipedia:
Flow: Is the mental state of operation in which a person in an activity is fully immersed in a feeling of energized focus, full involvement, and success in the process of the activity. Of terwijl: Dat je zo gefoccused bent dat je je volledig geeft aan je aktiviteit.

Volgens de straat:
Flow: Is wanneer je iemand hebt leren kennen, met de persoon pinged, af en toe afspreekt, eventueel kust…..maar dat je niet echt met elkaar gaat. En de onderbouwing luid: Alles mag…niets moet, want officieel ga je NIET met elkaar.

Na haar duidelijke uitleg, wou ik weten welke verplichting zo’n persoon waarmee je Flowed dan wel aan gaat. Nadat hij een aantal keer met zijn tong een groot onderhouds beurt heeft mogen geven aan het interieur van je mond. En hoevaak deze orale spuug uitwisseling plaats moet vinden, voordat een van de twee zich zal afvragen dat als we aan het Flowen zijn, wanneer we dan een keer landen, van onze roze wolk afstappen en de realiteit in gaan waarbij we iets mogen verwachten van elkaar.

Call me old fashion, maar ik zou een (letterlijke) lollie van gewoon een dame niet in mijn mond doen. Maar als mijn vrouw iets eet, zou ik daar zeker wel een hap van nemen. Hierbij ga ik er vanuit, dat we elkaar respecteren en ik geen dna sporen van een ander op deze lollie zal aantreffen. Want we hebben een commitment uitgesproken, waar ik van mag verwachten dat we ons er aan houden. Maar zaten we in een Flow, ja dan zou het eens zo kunnen zijn dat ik ook zo nu en dan op het wolkje van een ander spring. En dan kan ik je niet garanderen, that my spit is yours and yours alone.

Vrouwen van 2011, heeft het verhaal dat iedere man vreemd gaat er toegeleid dat jullie de term flow hebben omarmd zodat jullie je zelf minder pijn gaan doen (mocht het zijn dat hij er ook een ander op na houdt). Of is dit onderdeel van het emancipatie proces, die mij dan helaas ontgaan is. Please fill me in!!

Want dit klinkt als een SUPER deal en voor de multiple flowers onder ons is dit een vrijwaarding van iedere vorm van schuldgevoel.

Iemand zei; Mijn nichtje Flowed al een jaar met een boy. Waarop ik zei: Nee schat je nichtje houdt zich zelf al een jaar voor de gek!

People either I’m getting old or some of the youngster are getting stupid!

Mijn mening:
Je komt iemand tegen, you meet and greet swap numbers and then repeat (this a few times). Dan ga je een paar keer met elkaar weg, just to feel the water a little bit. Na een paar dates, you might kiss. Just to feel if its really buttlerflies in your belly or just gas (nee grapje). Na een paar keer succesvolle dates te hebben gehad en heerlijk romantisch met elkaar te hebben gekust, ontstaat de drang naar net iets meer (your only human). Maar net voor dat meer moment, vraag je; Hey maar eh, waar staan we eigenlijk. Ik bedoel, jij en ik waar staat het tussen ons.

Dan kan hij een paar dingen zeggen.

1) Je weet toch! Vanaf dit moment, zeg jij JA ik weet genoeg. En je wist zijn nummer uit je ping lijst, because he is not worth swapping spit with.

2) Gewoon, laten we in deze flow blijven, is toch cool zo! Hij is eerlijk, you can’t blame the person for trying. Maar mocht je beschikken, nogmaals MOCHT je beschikken over een beetje eigenwaarde. Dan bedank je hem voor de leuke tijd en zeg, nou we pingen.

3) Ik zou graag echt iets met je willen beginnen, gewoon just you and me! Neem het rustig aan, laat het ontwikkelen en stel hem dan na een tijdje voor aan je familie (vader en moeder in eerste instantie). Mocht hij eigenlijk toch alleen willen flowen, dan vraag ik me af of hij deze kennismaking zou willen ondergaan. Maar als hij mee gaat, dan hey Give love a try.

You can keep flowing, but when gravity drops you will hit the ground hard. Een troost, bruces heal faster, then a broken heart. So you might survive the crash, but be emotionally scared. But hey we just Flowing, have ya cake and eat it to and when ya done eating lets hope you’ll have some space left for dessert aka real love (and yes, it still exist. But not flowing in the air, but walking around on solid ground looking for you. But you are no where to be found, cus ya flowing).

Ik wil dit concept graag begrijpen, dus aub praat met je kinderen er over. En mocht je mijn blog lezen en zelf jong zijn, holla at ya boy. Laat me weten wat the deal is met dat flow ding.

Ik zeg niet dat iedereen direct in een serious relationship moet gaan stappen. Maar als een persoon alle benefits krijgt van een relatie, maar daar geen commitment voor hoeft af te geven. Dan vraag ik me af of de drang naar commitment ooit gaat komen en daarmee bedoel ik of zijn drang van commitment naar JOUW ooit gaat komen. Want hij heeft nu jouw, je tong en misschien al iets meer dan alleen maar dat. Maar kan technisch gezien gaan en staat waar hij maar wilt. Stel dat jij dan wel verliefd op hem wordt, dan heb je je niet van je beste kant laten zien.

Speel niet zomaar hard to get, maar heb genoeg eigenwaarde om te eisen dat je weet waar jullie staan. Zodat hij je moet voorzien van een antwoord en jij aan de hand daarvan een bewuste keus kan maken. En laat je niet afschepen met een container begrip dat alles en absoluut niets betekend.

We flowen is net zo vaag als; Je weet toch. Je weet toch?

Tomorrow ain't promised to any of us, so live LIFE wisely!

Greeting from Angelo Bromet

When does a boy turn in to a man?

Voordat ik over ga naar de vraag die mij door een van de jongeren is gesteld, wil ik even reageren op een aantal reacties die ik in de afgelopen maanden heb ontvangen.

Het ging er om dat een aantal lezers zich afvroegen waarom de inhoudt van mijn artikelen, zo'n negatieve ondertoon hebben. Als of het met de jeugd allemaal mis gaat en er niets positiefs gebeurd. Nou to clear the air on this subject, mijn artikelen zijn antwoorden of reacties op gesprekken en vragen uit mijn directe omgeving. Deze gesprekken gaan vaak over zaken, waar zij meer over willen weten of graag een keer mijn mening over willen horen.

Hierbij doe ik mijn uiterste best om vanuit mijn visie zo eerlijk en breed mogelijk antwoord te geven. Omdat het vaak gaat over L.I.F.E's issues, zullen mijn woorden vaak met een opvoedende ondertoon overkomen. En zal ik op dat ene onderwerp van uit verschillende invalshoeken en met verschillende voorbeelden proberen over te brengen. En voel ik me niet verplicht om dan geheel off topic iets positiefs toe te voegen om het in balans te brengen.

Ik zoom in op een onderwerp, dus ga er ook vanuit dat ik niet geacht wordt om dan na iedere belerende zin iets positiefs te zeggen om te voorkomen dat mensen gaan denken dat ik alleen negatief naar de jeugd kijk.

Ik hoop dat dit antwoord voor die gene die daar om vroegen, bevredigend is. If not, dan hoor ik het graag en zal ik kijken of ik mijn visie hierop anders kan weergeven.

De vraag van deze week, lag al een tijdje in mijn inbox en riep al een aantal weken mijn aandacht. Alleen moest ik er het juiste moment voor vinden om er een gepast antwoord op te kunnen geven. De vraag luid als volgt:

Angelo this is my question to you:
When does a boy turn in to a man and learns to take responsibility of his action?

Ik ontving de vraag van een jonge dame, maar heb dit onderwerp ook wel vaker met andere jongeren besproken. Dus ik zal in mijn antwoord proberen het iets breder te trekken, inplaats van dat ik het toespits naar deze dame.

Ik wil starten met een opsomming van reacties die ik over dit onderwerp heb gehoord van andere jonge vrouwen.

Soms lijkt het als of ik een Kind heb weggehaald bij zijn Moeder!
Luister we gaan nu samen wonen, dus nu moet hij begrijpen dat bepaalde dingen niet meer kunnen!
Ik blijf niet aan de gang met alles voor hem te doen, ben zijn Moeder niet!
Hij kan niet doen als of hij geen verantwoordelijkheden heeft, hij is nu een Vader!


Q: When does a boy turn in to a man. A: When the man stops dating the image of this mother.
Q: When does a boy turn in to a man. A: When women stop looking for Man with Boyish tendencies.

Ten eerste wil ik zeggen "vaders en moeders, maar vooral moeder aangezien helaas er te veel het alleen moeten doen. Begin uw zoon op te voeden om een verantwoordelijke man te worden. Met de nadruk op opvoeden en niet alleen grootbrengen" Deze laatste zin lees je vaak in mijn blog, omdat ik van mening ben dat vele van ons worden grootgebracht en niet altijd worden opgevoed. Het verschil hierin is dat bij het grootbrengen de focus ligt op voeden, kleding verzorgen en een dak boven iemands hoofd zetten. Maar opvoeden is dat alles en er werk van maken dat uw kind klaar wordt gestoomd om een positieve bijdragen te kunnen leveren aan deze samenleving. En dat je beseft dat dit jouw taak is en je deze ook met alle ups and downs blijft uitvoeren.

Vaak worden er excuses verzonnen voor jongens, zoals; Ach het zijn nou eenmaal jongens, Ja hij heeft het moeilijk zonder vader, Dit is mijn prins, Mijn boy is gangsta! en meer van dat soort onzin.

De real world houdt geen rekening met jouw Prins, ook al heeft hij geen vader gehad. In the real world komt hij er achter dat hij er alleen voor staat, dat er dingen van hem verwacht wordt en dat als hij een gezin wilt stichten hij moet leren om met tegenslagen om te kunnen gaan.

Wanneer ben je een man? Is dat wanneer je 16 bent en je vind dat je geen kind meer bent. Is dat wanneer je in lichaamsbouw zo groot bent, dat mama je niet meer aan kan en je er klaar voor bent om papa recht in de ogen aan te kijken. Of is dat wanneer je beseft wat je taken zijn als onderdeel van de roedel. En dat je niet kan beginnen als de leider, maar in de dans des levens eerst zal moeten volgen om zo de stappen te ervaren voordat je op de zelfde golflengte zit met die je zijn voorgegaan.

Ik werd een man, toen ik me er van bewust was dat ik verantwoordelijk ben voor de balans in mijn relatie. Dat mijn kinderen opgroeien in mijn evenbeeld en dat als ik iets verbied, ik me er van bewust moet zijn to walk the walk and not just talk the talk. En als klap op de vuurpijl, dat ik in zware tijden mans genoeg moet zijn om op mijn gezin te bouwen, mijn zwakte te delen en to get back on that horse, cus thats what grown men do.

En voor vrouwen, stel eisen voor je zelf. Hoe wil jij behandeld worden en hoe sta jij in het leven. Ik praat veel met vrouwen en merk dat vele van ze al vanaf dag 1 weten dat HIJ niet de juiste is voor jouw. Maar ze overtuigen zich zelf er van dat het wel goed komt. WHY?!?!?!?

Vele van de heren hebben hun ware ik al getoond in de eerste paar ontmoetingen. Maar dat geen waarvan je jezelf hebt overtuigd dat je leuk aan hem vond, will become that thing you will grow to hate so much. Waarom, omdat soms jou fase zijn zijn is. Hiermee bedoel ik, dat als jij het zo schattig vind dat hij een beetje jaloers wordt als je met iemand praat, dat dat jou fase is. Je vind dat voor even leuk. Maar zodra hij doorslaat met zijn jaloezie en jij uit die fase komt. Zal zijn gedrag je verstikken in de long run.

Ook houden vrouwen er van om hun man te verwennen, treat him like a KING. Hij daar aan tegen raakt hier aan gewend. Hij gaat van de ene royal nest (thuis bij mama) naar de andere. Treated like a king but never proven wurthy of a kingdom. En dan krijg je er genoeg van, die luie donder doet niets in huis. Now you wanna de-throne him, en breng je jullie zijn uit evenwicht. En kan hij niet omgaan met deze nieuwe huisregels, waar deze ex koning nu ook zijn mouwen moet opstropen. So he leaves!

Moeders: Voed een jonge op om een man te worden die respect heeft voor vrouwen because he has been raised by a queen.
Vaders: Raise the young man in your image, if you your self walk tall. And show that manhood come with responsibilities, but taking those responsibilities creates pride and pride will make you walk tall just like dad did.

Vriendinnen: Als je iemand bent die met een jonge gaat, met als doel daar een relatie mee op te bouwen. Even though your just a young woman, look for a young man with the foundation that radiates responsibility and pride. Look for a youngman with a foundation you can build on. A bush will never become a tree, but a small three will one day stand tall as the family tree he is a descendent from.

Jonge heren: The biggest thing a young man can do, is to admit he is not ready for a relationship. And with knowing that leave that young lady be. Do not ever break a house you can not and are not willing the rebuild. A relationship is more then sex, you are building a foundation on witch your seed can stand. You are building so your child can become a blessing to somebody els his child as they grow old enough to form there branch of your family tree. Being on your way to manhood starts by knowing that you are not there yet!

When does a boy turn in to a man and learns to take responsibility of his action? When we all understand that we are the circle of live, and we decide the output by being aware of what we put in to it.

If we keep on doing what we have been doing, we will keep on getting what we have been getting. Maybe its time for change!!

Think about it, Be about it, Talk about it, holla back at me about it.

Circle of L.I.F.E.

by: Angelo Bromet

Love restricts Freedom!!

Dagelijks zit ik op het werk te praten met mijn stagiaires en de jongeren die vaak bij me binnen wandelen om vragen te stellen, maar ook vaak genoeg om even wat bij te kletsen of te debatteren over L.I.F.E's issues. En dan hebben we het regelmatig over opvoeden en met name over dat ik streng ben als vader.

Vragen als mogen ze uitgaan en zo ja, hoe laat moeten ze weer thuis komen. Mogen ze alleen op vakantie. Wat als ze tegen je zouden liegen. En stel dat ze thuis wonen en niets uitvoeren, geen school en geen werk maar ook niet luisteren naar u en uw vrouw. Wat gaat u dan doen?

En dan wijs ik terug naar een zin die ik heb meegekregen van een goede vriendin van mij, die mij op een middag het onderwerp van de dag van de kerk waar ik heen ga als ik in Chicago ben smsde. In haar sms stond "Love Restricts Freedom" of terwijl "Liefde begrenst vrijheid".

Ben ik streng?
Ik vind van niet! Ik ben duidelijk in wat mijn grenzen zijn en wat de gevolgen zijn als deze grenzen overschreden worden. Ik wil het beste voor mijn kinderen en probeer mogelijke problemen te voorzien en ze hiervoor (voor zover mogelijk) te behoeden.

Wat ik wel merk is dat mijn kijk op opvoeding vaak niet gelijkt staat met dat van andere ouders in mijn leef omgeving (als ik hun kinderen mag geloven).

Uitspraken van jongeren:
- Als mijn moeder mij een tik zou geven, dan krijgen we echt ruzie thuis.
- Mijn ouders moeten me niet zeggen wat ik wel of niet kan doen, ik ben al 17 jaar.
- Ik koop wat ik wil met mijn geld, daar hebben mijn ouders niets over te zeggen.

Uitspraken van ouders:
- Ze is nu 16, ze is oud en wijs genoeg.
- Je kan het ze verbieden, maar ze doen het toch.
- Ik was vroeger ook zo, maar het is met mij ook goed gekomen.

Mijn mening mbt deze uitspraken:

- Als mijn moeder mij een tik zou geven, dan krijgen we echt ruzie thuis.

Ik kan begrijpen dat een tik krijgen van je ouders niet prettig is. En ik denk dat we met praten best ver kunnen komen. Maar ik vind wel dat zeker als kinderen jong zijn en ze zijn je aan het uitproberen, een corrigerende tik om daarmee een grens aan te geven geen kwaad kan. Dan heb ik het niet over zwepen, slaan met een stok of iemands hoofd bonken tegen een muur. Wat ik wel storend vind is het gedeelte waarin gezegd wordt "....dan krijgen we ruzie". Het gemak waarin de jongeren zich op 1 lijn meten met hun ouders, zegt mij wel iets over het probleem dat er aan het ontstaan is. Je bent niet minder als mens, maar je ouders zijn niet je gelijken.

- Mijn ouders moeten me niet zeggen wat ik wel of niet kan doen, ik ben al 17 jaar.

In mijn huis ben je kind zolang je in mijn huis woont. Ik zal je na gelang je leeftijd meer ruimte gaan geven. Maar zolang je bij mij woont heb je verantwoording af te dragen aan je ouders. De bewegingsvrijheid die je krijgt, staat gelijk aan de verantwoordelijkheid die je weet te dragen. Ben je onverantwoordelijk, maar je vind dat omdat je 17 bent dat ik je niets kan zeggen. Dan gaan we het punt naderen, waarbij dit schip te klein aan het worden is voor 1 kapitein en 1 matroos met voorbarige kapiteins ambities.

- Ik koop wat ik wil met mijn geld, daar hebben mijn ouders niets over te zeggen.

In grote lijnen ben ik het hiermee eens. Als je zelf werkt en je verdient daarmee je geld. Dan heb je het recht om in grote lijnen zelf te bepalen wat je met dat geld doet. MAAR!!! in mijn huis gelden ook regels en deze worden door niets en niemand gebroken. Voorbeeld: je bent 16 jaar en je werk, met je geld wil je een tattoo zetten. Dit gaat helaas niet gebeuren, want onder mijn dak blijft je lichaam zonder mijn toestemming tattoo loos.

- Ze is nu 16, ze is oud en wijs genoeg.

Oud en wijs is een uitspraak, maar daarmee nog geen gegeven. Als ouder en opvoeder is het mijn taak om er voor te zorgen dat je oud en wijs genoeg wordt. Daarmee ben ik ook de gene die de resultaten behoord te toetsen. En als mijn kind voor deze toets zakt, dan zijn de woorden oud en wijs...... Just Words!!

- Je kan het ze verbieden, maar ze doen het toch.

"I rather loose you then lead you astray" of terwijl "ik raak je liever kwijt, dan dat ik je laat verdwalen". Angst om onze kinderen kwijt te raken, verleid ons om van ons pad van guidance af te stappen en mee te gaan in de route die zij voor ons uitstippelen. Met als mogelijk gevolg dat zowel kind als ouder verdwalen, waarbij het kind de ouder aankijkt met de verwachting de weg terug wel te weten. Met deze woorden bedoel ik absoluut niet, dat je stug moet zijn in je visie en nooit eens mee moet gaan met de veranderingen aangegeven door je kind. Maar blijf wel het kompas in het leven van jullie beide nou lettend in de gaten houden.

- Ik was vroeger ook zo, maar het is met mij ook goed gekomen.

In de naam van mijn movement L.I.F.E., staat de "E" voor Evolve. Dit betekend ontwikkelen en staat voor het je zelf toelaten te ontwikkelen als mens. Dat wat jij gedaan hebt, ervaren hebt en momenteel weet dat niet goed voor je is. Dat kan je inzetten als kennis en maar niet als excuus. Het is onze taak als opvoeders om ons levenspad bewust te bewandelen, alle ervaringen op te slaan in ons geheugen. En deze vervolgens als een levens map te overhandigen aan de volgende generatie. Niet met als dwang dat ze hem moeten volgen, maar als leidraad waar langs ze kunnen ontwikkelen als individu in direct contact met deze samenleving.

Love restricts Freedom, but it does not have to restrict L.I.F.E. For we most definitely are friendly, but with our kids we do not always have to be friends.

Mijn persoonljke visie op onze relatie lijn met onze kinderen:
Kind: They will love you
Tiener: They tent to dislike you
Ouder van Baby: They will grow to understand you
Ouder van tiener: They will respect you
Ouder van een volwassenen: They will love you again


Deel aub uw visie, mening of advies met ons. Want ik beweer niet dat mijn kijk of het leven de juiste is, maar ik wil alles bespreekbaar maken zodat we van elkaar leren.

Live L.I.F.E!!

Gr. Angelo Bromet

"Korte ontmoetingen met sex als primaire communicatie"

Uit vele hoeken krijg ik de afgelopen dagen berichten toe gestuurd met als opmerking, HEY WAAR WAS JE ZONDAG MET JE BLOG UPDATE!! My bad, maar ik wil niet schrijven om het schrijven. Ik wil een alleen iets meegeven als ik door iets geïnspireerd ben.

Nou ik hoop dat het wachten wel de moeite waard was. In de afgelopen dagen hebben diverse onderwerpen bij mij de revu gepasseerd. Maar tijdens een leuk gesprek die ik had met een jongeman die ik al aardig wat jaartjes ken en enorm in zijn zijn respecteer, werd het me weer duidelijk. I need to keep writing, or i might go madd. lol!

Mijn oren horen de vreemdste dingen, thank God dat mijn ogen gespaard blijven.

Ik ben binnenkort 34 lentes jong, ga bijna 20 jaar met de vrouw van mijn dromen en heb twee mooie jongens (mede) op de wereld mogen brengen. Ook ben ik gezegend met de taak mede de zorg te mogen dragen voor een handje vol jongeren die ik opvoed, begeleid of coach. Met al deze personen heb ik dagelijks eerlijke en soms overweldigende gesprekken die deels leiden tot mijn blog topics.

Maar een paar dagen terug zat ik met die ene jongeman in een zeer interessant gesprek over relaties, sex en internet. Nee, niet nog een gesprek over tieners, sex en online posting. Maar over communicatie sites die dienen als meetingpoints voor de sexbehoevende van jong tot middelbare leeftijd. Moeders en vaders die zich online beschikbaar stellen voor spannende sex rendesvous. En jonge jongens die middels deze sites, kunnen window shoppen in de winkel van sinkel waar alles in de aanbieding is. Gewillige Milfs and Filfs (Mother I Love to Fuck of Father I Love to Fuck), die er geen gras over laten groeien, skip the wine and dine, but get right down and dirty.

Dan denk je waarschijnlijk, Angelo dit gebeurd al jaren. Het zijn volwassen mensen en ja age is just a number. Dus als een jongeman het met een oudere dame wilt doen, well...Live and let live!!

Ik denk daar anders over, maar ik kan begrijpen dat men zo denkt.

Maar het geen dat mij het meest geraakt heeft in dit gesprek, is dat de jonge heer aangaf dat hij er moeite mee heeft om te binden in een relatie, vanwege het gebrek aan vertrouwen in the opposite sex. Hij is momenteel onderdeel van een grootschalige beweging waarin vele elkaar online ontmoeten, in de hoop de love of there life of een kortstondige en passie volle fysieke relatie er uit te halen. Maar ook waar mensen binnen hun relatie het niet kunnen laten om zo nu en dan buitenshuis een hapje mee te snoepen.

Stel dat deze jongeman centraal staat voor een groot gedeelte van de jongemannen van deze generatie. En dat vele net als hem het vertrouwen in het bestaan van een goede relatie hebben verloren. En daar tegenover staan jonge dames die graag een serieuze relatie willen, maar tegenwoordig niet willen stil zitten en wachten op mister right. Beide sekse bouwen een CV op van relaties en seksuele ontmoetingen die ze hebben gehad. Waarbij de heren er vaak mee wegkomen, maar de dames door deze zelfde heren gezien worden als hoer.

Kan je me volgen, waar zal de aansluiting tot relaties en gezinnen dan plaats moeten vinden.

Sex beheerst ons leven lijkt het soms wel. Heeft de internet hier een aandeel in of legt het internet gewoon deze reeds bestaande ontwikkelingen bloot. Tijdens mijn werk praat ik met kinderen, jongeren, jong volwassenen en ouderen en heel vaak hebben we lange gesprekken en heftige discussies. Maar altijd merk ik weer dat wij als mens vergeten dat we onderdeel zijn van een cyclus. De cyclus van het leven, waarin van de geboorte van en kind tot het overlijden we allemaal vele dingen meemaken, leren, ontdekken en gaan snappen. Maar als we vergeten de opgedane kennis over te dragen, dan zullen grote delen van ongelofelijk waardevolle kennis verloren gaan. De relatie en seksualiteit is daar een van.

Ik ken mijn Opa en Oma, ik ken mijn ouders en ben opzoek naar mijn zelf als individu, als partner en als ouder. Vele van mijn antwoorden liggen in de harten, gedachtes en zielen van het levens cyclus waar ik van afkomstig ben. Ik zei net dat ik mijn Family tree ken, maar met kennen bedoel ik....ik weet wie ze zijn. Maar hoe goed KENNEN wij ze eigenlijk. En hoeveel van wat wij niet van ze kennen, is genetisch over gedragen. En hoeveel van waarmee ik worstel, hebben zij ook mee geworsteld. En wat daarvan zouden ze mij kunnen meegeven, waardoor ik misschien en aantal van mijn problemen zou kunnen oplossen.

Q: Hoe was dat vroeger, is het zoveel anders als nu?
Q: Welke ouders praten open en eerlijk over sex met hun kinderen?
Q: Hoe gaan alleenstaande moeders om met hun sexuele relaties, in combinatie met moederschap?
Q: Hoe trots zijn vaders over hoe zij met meisjes om zijn gegaan toen ze nog jong waren?
Q: Is losbandigheid deels op te lossen, door eerlijke conversaties tussen ouders en kind, waarbij de ouders hun eigen sex drive ook deels blootleggen om duidelijkheid te scheppen.
Q: Mogen ouders hun seksuele behoeftes online gooien, met de kans dat dit meer mensen bereikt dan gewenst (denk aan collega's of klasgenoten van je kinderen)?
Q: Maakt een lange gezonde relaties tussen twee mensen eigenlijk wel kans, of zullen onze dierlijke drangen dit altijd in de weg staan?

Vandaag geen antwoorden, maar wel veel vragen van mijn kant. Ik wil jullie uitdagen om deze vragen in je vrienden kring te bespreken. Daarna indien mogelijk binnen het gezin en vervolgens een keer bij mij in NoLIMIT tijdens en van mijn "Talk to Me" sessies.

Ik zou het erg vinden als een relatie zoals ik die heb met mijn vrouw, zal gaan behoren tot een van de mythes waar mijn klein kinderen over zullen gaan praten. En we in een tijd zullen gaan belanden, waar sex iets is dat online wordt besproken en op ontmoetingsplekken wordt bedreven. En door wantrouwen deze cyclus van liefde wordt verplaatst door lust en het woord relatie zal betekenen "korte ontmoeting met sex als primaire communicatie"

Call me old fashion, ik bedrijf liever de liefde soms lustig maar altijd gepassioneerd. Met een ontmoeting bepaald door vlinders in mijn buik en niet door de hits op mijn page. En waar men er van bewust is dat het pitje soms laag staat, maar alleen bij verwaarlozing het vlammetje zal doven. So keep the fire burning!!

Laat je antwoorden op de vragen aub achter op deze blog, zodat andere het kunnen lezen en er leer uit kunnen halen.

To really live L.I.F.E. you have to love L.I.F.E!!

Angelo Bromet

"If the mountain was smooth, you could not climb it"

Net als iedere week, probeer ik vandaag weer een onderwerp te bespreken die is voortgekomen uit de verschillende gesprekken die ik heb gehad met jongeren uit mijn directe omgeving.

Dit keer gaat het over de politiek.

Tijdens een gesprek op het werk, werd de vraag aan mij gesteld waarom het voor de locale politiek zo moeilijk is om goed aan te sluiten op de behoefte van de jongeren en of ik denk dat het met Amsterdam Zuidoost ooit goed gaat komen.

Ik vind dit een moeilijke maar zeer relevante vraag, zeker als dit vanuit de jongeren zelf komt.

Ik denk dat we te veel te maken hebben met een "reactie" politiek en een "reactie" ambtelijk systeem. Wat ik hiermee bedoel is, dat als je een situatie niet volledig onder controle hebt, je soms te veel gaat toegeven aan paniek voetbal (achter de feiten aan lopen). Als of we bij een dijk staan, die al een aantal jaren terug gerepareerd had moeten worden. Maar vanwege het verzuim van de juiste zorg, op dit moment vol gaten begint te lopen. Omdat er dan een straal water door de dijk schiet, ga je dit gaatje dichten. Maar wat als er aan meerdere kanten gaten ontstaan. hoe los je dit dan op. Ga je achter de gaten aan rennen, of weet je nu wel je verantwoordelijkheid te pakken en ga je het probleem voor eens en voor altijd oplossen.

Ik denk dat op dit moment de dijken het aan het begeven zijn. En de politiek dit wel erkend, maar niet volledig weet hoe ze dit moeten repareren. Maar om de positie van leider niet te verliezen, over wilt komen als of ze dit wel de baas zijn.

Vandaar dat de groepen die problemen veroorzaken, te vaak te veel aandacht krijgen. Zij zijn het water dat door de dijken stroomt. Zij zijn de zichtbare tekens van het falen van ons politiek en het ambtelijk systeem op zeer cruciale punten.

Ik ben vaak ik gesprek met verschillende personen uit de politiek. En ik moet zeggen dat tijdens deze 1 op 1 gesprekken of groepsdialogen, ik zeer te spreken ben over bijna alle individuen vanuit de politiek. Maar op het moment dat ik de raadskamer binnen kom en naar een raadsvergadering ga luisteren, krijg ik het gevoel dat wij als stadsdeel bewoners leiden onder het volgende.

Het komt over als of, wanneer 1 partij JA zegt, de ander automatisch NEE zegt. Men wilt het vaak gewoon weg niet eens zijn met elkaar. Vergaderingen duren uren en gaan door tot na de geplande tijd. Meestal omdat de leden het nodig vinden om te gaan lopen mieren neuken om minuscule zaken als woordjes en zinnen, versprekingen en contradicties. (Voor wie benieuwd is of ik gelijk heb, raad ik je aan om deze vergaderingen online te volgen. Dan zie je precies wat ik bedoel).

Deze mensen discussiëren af en toe over NIETS, NOPES, NADA.

Ik heb het hier over (over het algemeen) zeer kundige mensen, die tijdens 1 op 1 gesprekken je echt goed kunnen vertellen wie ze zijn en waar ze voor staan. Oprechte mensen met echt een hart voor Amsterdam Zuidoost. Maar binnen hun functie, raken ze verstrikt en verstikt in en door de politiek en het politieke spel.

Waar ik denk dat Zuidoost behoefte aan heeft is 1 politiek, 1 stem en 1 visie. Sommige zaken moeten gewoon door de politiek zonder partij belangen onder de loep worden genomen en met een visie uit worden gewerkt. Zaken als onderwijs, welzijn, economie en de stand van zaken rondom jongeren. Mogen geen zaken zijn waar het partij belang een stagnatie op zou kunnen zijn. Hiervoor geld niet de wet van de hardste schreeuwer of de grootste partij. Maar het besef wat er voor nodig is om deze zaken aan te sturen en indien nodig op de goede rails te krijgen.

We hebben het over wangedrag onder de jongeren, gangvorming binnen de samenleving en desocialisatie van de bewoners. Maar ik heb het idee dat is een reflectie is van waar onze politiek ook staat.

Wangedrag: Niemand laat elkaar uitspreken tijdens de politieke vergaderingen. Men legt elkaar woorden in de mond die niet als zodanig geuit zijn en de wandelgangen gesprekken, zijn evenredig aan de Mamjo internet roddels alleen met iets minder platte inhoudt.

Gangvorming: De eigen partijbelangen gaan voor de belangen van de samenleving. De constante strijd tussen grote en kleine partijen/gangs is de brandstof die de motor laat lopen. Het gaat om eigen belangen, kleuren, allianties sluiten en laten zien dat je de boel wel onder controle hebt.

Desocialisatie: Ga als 1 politiek, samen de wijk in. Ervaar de wijk en maak kennis met de bevolking. Dit moet ook buiten verkiezingstijd gebeuren. Laat zelf die cohesie zien voordat je het een ander oplegd en agree to disagree op sommige punten, zodat jullie verder kunnen met het ondernemen van actie ten behoeven van het volk. De bekende woorden "Nooit ben je hier", waren niet alleen een uiting van emoties, maar ook een feit. Laten dit woorden uit het verleden zijn die in het heden niet meer mogen gelden.

Dit stadsdeel heeft behoefte aan leiders die keuzes maken en deze keuzes goed kunnen uitleggen. Transparantie is the key, laat zien waar je heen wilt en welke rol de samenleving zoals het nu is samengesteld daarin speelt. Vragen als wil je met deze bewoners verder of gaat het alleen maar over de nieuwe (ingevlogen) middenklassen. Wat kan je doen voor het behoud van afgestudeerde jongeren wiens wortels in Zuidoost liggen. En wat ga je doen aan het bijdraaien van de (in negatieve zin) ontwikkelingen van de straat cultuur, mogen zo langzamerhand beantwoord worden.

Over de vraag of het met onze jongeren wel goed gaat komen, kan ik het volgende zeggen.

Ik ben van mening dat het alleen maar goed komt als er een grootschalige cultuur omslag gaat plaats vinden. Hiermee bedoel ik dat KWALITEIT en GOEDGEDRAG de norm gaan worden. Weg met de vrijblijvendheid op plekken, waar MOETEN de norm zou moeten zijn. Weg met de hangmatten van de samenleving, maar de draagkracht van de vangnetten duidelijker maken. Ouder participatie op een aantal scholen afdwingen, maar dan ook op deze scholen het niveau van lesgeven verhogen. Zodat men kan kiezen en hopelijk op korte termijn het verschil gaan zien tussen moeten en willen. Wie durft deze samenleving in zijn totaliteit te heropvoeden. Wie durft ouder te zeggen, dat het opvoeden beter moet en kan laten zien dat het ook beter kan.

Maak van negativiteit de minderheid. Door van positiviteit de zichtbare meerderheid te maken.

En als laatste ingrediënt, een ieder die al positief bezig is. Maar dit in alle stilte doet, gaat in mijn visie behoren tot het stilzwijgend probleem. Het niet hebben van de drang om je te laten horen, terwijl je goed leeft of zoveel goeds doet voor de samenleving, is een mooi karakter eigenschap (bescheidenheid). Maar in de staat waar wij nu staan, vind ik het zwijgen een groot probleem. Aangezien vele onder ons denken dat jullie niet zwijgen, maar gewoon weg niet bestaan.

Wie durft de reset knop in te drukken, met de kans dat een groep die de actuele gang van zaken prettig vond, boos gaat worden. Wie is de leider die ziet dat verandering soms pas op langere termijn een verbetering is.

Voor dat iemand die verslaaft is kan afkicken, gaat hij door een onverdraaglijk periode van pijn, twijfels en zelfreflectie. Haalt hij het, dan kan hij zijn leven terug krijgen. Haalt hij dit niet, vervalt hij weer in de zelfde put waar hij vandaag kwam.

"If the mountain was smooth, you could not climb it"

Let's live LIFE together!

Angelo Bromet